رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

 به تاريخ : 6/2/1373
 شماره دادنامه : 660/2/1373
 كلاسه پرونده :  133/72/314
 مرجع رسيدگي كننده : شعبه 133 دادگاه كيفري يك تهران
 شاكي : عزت الله
 متهم : 1 زهرا 2 منصور
 اتهام : زنا

راي دادگاه
به موجب كيفرخواست مورخه 26/4/72 متهم رديف اول به اتهام زناي محصنه و متهم رديف دوم به اتهام زنا تحت تعقيب قرار گرفته اند و دادگاه در وقت مقرر پرونده را مورد رسيدگي قرار داده و پس از اخذ آ[رين دفاع ختم دادرسي را اعلام و مبادرت به صدورراي مي نمايد. متهم رديف اول كه داراي همسر وشش فرزند بوده است به جهت اختلافاتي كه با همسرش داشته از منزل خارج گرديده و با منصور آشنا شده و خود را بدون همسر معرفي نموده است واقدام به خواندن صيغه موقت نموده است كه مت صيغه نامه آن در صفحه اول پرونده مضبوط است و مدت چندين ماه با يكديگر زندگي كرده ان و منزلي رااجاره نموده اند و به عنوان زن وشوهر با هم زندگي كرده اند و همبستر شده اندولي در جلسه دادگاه منكر شده اند كه همبستر نشده اند. ولي با يكديگر زندگي كرده اند و متهمه رديف اول در دفاعياتش اعلام داشته كه با عزت الله زن و شوهر نبوده اند بلكه از سال 54 صيغه وي شده است ودر سال 71 مدت صيغه تمام شده است دادگاه با توجه به اقارير متهم در مراحل تحقيق مجرميت متهم رديف اول را محرز داسنتاه و نظر به انيكه محل سكونت همسرش در مردآباد شهريار بوده است كه بيش از مسافت شرعي است زنايش شرايط احصان را نداشته و به استنادماده 88 قانون مجازات اسلامي به يكصد ضربه تازيانه محكوم مي نمايد.دررابطه با متهم رديف دوم نظر به اينكه زن خودش را بدون شهر معرفي نموده است و اطلاعي از اينكه زن شوهر داشته نداشته است و با توجه به اينكه اسم شوهر در شناسنامه زن ذكر نشده است و متهم با وي به عنوان زن بي شوهر اقدام به خواندن صيغه نموده است و در پرونده دليلي براينكه متهم با علم و اينكه زن شوهردار مي باشد اقدام به خواندن صيغه نموده باشد وجود ندارد حكم به برائت متهم رديف دوم صادر مي گردد. راي صادره حضوري است و بيست روز پس از ابلاغ قابل تجديدنظر در ديوانعالي كشور توسط متهم رديف اول ، در رابطه با حكم محكوميت و شاكي خصوصي در رابطه با حكم برائت مي باشد.
رئيس شعبه 133 كيفري يك تهران

مرجع :
كتاب گزيده آراء دادگاههاي كيفري ،تدوين نورمحمدصبري ،انتشارت
فردوسي ، چاپ سپيدرود،/ 78 ، چاپ اول

118