رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

 به تاريخ : سال 1371
 كلاسه پرونده : 70/142/519
 مرجع رسيدگي كننده : شعبه 142 كيفري يك تهران
 متهمين : 1 علي 2 بهروز
 اتهام  : لواط و تمكين از لواط

راي دادگاه
در خصوص اتهام 1 آقاي علي فرزند حسن 36 ساله به ارتكاب لواط با بهروز و 2 بهروز فرزند محمد15 ساله به تمكين از لواط كه در تاريخ 23/7/70 در تهران به وقوع پيوسته است ، باتوجه به كيفرخواست شماره  ...  دادسراي عممي تهران و دفاعيات متهم رديف اول و انكار وي در محضر دادگاه و عدم اقامه دليل بر توجه اتهام واينكه اقرار العقلا علي انفسهم جايز است و نسبت به ديگري مسموع نيست و ملاحظه اظهارات متهم رديف دوم و تاريخ وقوع جرم و نابالغ بودن متهم رديف دوم در حين وقوع ادعائي جرم و نظر به سوابق متعدد و سوء و محكوميت متهم رديف اول ونحوه دفاعيات وي در تاريخ 22/2/71 در محضر دادگاه و شواهد و قرائن ديگر اولا" اتهام لواط به لحاظ انكار نسبت به متهم رديف اول محرز نيست ثانيا" مكروه بودن متهم بودن رديف دوم و بالغ بود وي احراز نمي گردد و ثابت نيست ثالثا" اقارير وي (متهم رديف دوم ) اگرچه از حيث تعداد آن مثبت است ولي چون وصف و شرط بلوغ در پذيرش آن موضوع ماده 16 قانون مجازات اسلامي منتفي است ، نامبرده نيز ضرورتا" تعزير خواهد شد. بنا به مراتب فوق مستندا" به مواد112 (قسمت ذيل آن ) و111،116،115،20 قانون مجازات اسلامي متهم رديف اول از اتهام الواط به لحاظ فقدان دلايل اثباتي در محضر دادگاه برائت و از جهت تعزير به تحمل 74 ضربه شلاق و اقامت اجباري به مدت پنج سال در شهرستان گچساران به عنوان تتميم و متهم رديف دوم به تحمل 39 ضربه شلاق محكوم مي گردند. اين راي حضوري و قطعي است.
رئيس شعبه 142 دادگاه كيفري يك تهران

مرجع :
كتاب گزيده آراء دادگاههاي كيفري ،تدوين نورمحمدصبري ،انتشارت
فردوسي ، چاپ سپيدرود،/ 78 ، چاپ اول

118