رای ديوان عالی كشور

حكم شماره : 4008-26/11/32

راي ديوان عالي كشور
"چون شاكي خصوصي بموجب ورقه كه دردفتراسنادرسمي شماره 86تنظيم گرديده اعتراف نموده كه وجه سرقت شده متعلق به شركتي بوده كه بين شاكي و متقاضي اعاده دادرسي وجودداشته (كه پرونده نيزحاكي ازوجودشركت مي باشد) وسرقت مال مشترك مشمول عناوين سرقت قانوني نمي باشدبنابراين به اجازه شق 3ازماده 466قانون اصول محاكمات جزائي اعاده دادرسي تجويزمي شودكه در شعبه ديگردادگاه استان مركزرسيدگي به عمل آيد.

* سابقه *
راجع به سرقت موضوع ماده 226قانون مجازات عمومي وماده 466
اصول محاكمات جزائي
دونفربه اتهام سرقت موردتعقيب قرارمي گيرندودردادگاه جنحه به استنادماده 226قانون مجازات عمومي وبارعايت ماده 45محكوم مي شوند متهمان ازحكم صادره پژوهش مي خواهند.دادگاه استان حكم دادگاه بدوي را شكسته يكي ازمتهمان راتبرئه وبراي ديگري قائل به تخفيف مي شود.
متهم اخيرالذكرفرجامخواسته است وصلحنامه ضميمه نموده است كه به موجب مندرجات آن شاكي خصوصي ضرروزيان خودراازمتهمان دريافت كرده واز دعوي خوداعم ازحقوقي وجزاي صرفنظرنموده است .شعبه هشتم ديوان عالي كشور رسيدگي وبه استنادماده واحده مصوب 1320درخواست فرجامي رانقض مي نمايد
متهم تقاضاي اعاده دادرسي كرده نامه نيزازطرف يك نفرشاكي مبني بر اقراراين شخص براينكه وجه مورددعوي سرقت متعلق به اوومتهمان بوده است ، بعنوان ديوان عالي كشور،تقديم مي دارد.

مرجع :
مجله كانون وكلاي دادگستري شماره مسلسل 37
سال فروردين وارديبهشت ماه 1333                          صفحه 118

21