قانون تأسیس شرکت مخابرات ایران

‌ماده 1 - به منظور تأسیس و توسعه و نگاهداری و بهره‌برداری شبکه‌های مخابرات کشور
برای ایجاد ارتباط مخابرات اعم از عمومی و اختصاصی‌در داخل کشور و یا سایر کشورهای
جهان و هماهنگ نمودن آنها به استثنای پخش رادیو و تلویزیون به دولت اجازه داده
می‌شود شرکتی به نام شرکت‌مخابرات ایران که در این قانون شرکت نامیده می‌شود تشکیل
دهد. شرکت وابسته به وزارت پست و تلگراف و تلفن است و تمام سهام آن با نام و
متعلق‌به دولت خواهد بود اساسنامه شرکت ظرف سه ماه از طرف وزارت پست و تلگراف و
تلفن تنظیم و پس از تأیید هیأت وزیران و تصویب کمیسیونهای‌امور استخدام و
سازمانهای اداری، دارایی، دادگستری و پست و تلگراف مجلسین به مورد اجرا گذارده
می‌شود.
‌

هر گونه تغییر و یا اصلاح و الحاقی که در اساسنامه لازم بشود به پیشنهاد مجمع
عمومی شرکت و تأیید هیأت وزیران با تصویب کمیسیونهای فوق‌الذکر‌به عمل خواهد آمد.
‌

تبصره 1 - مقصود از مخابرات در این قانون عبارت است از انتقال و ارسال علائم و
نوشته‌ها و تصاویر و صداها و هر گونه اطلاعات دیگر به وسیله‌سیم یا بی‌سیم و یا
نور و یا هر رویه الکترومغناطیسی.
‌

تبصره 2 - شبکه‌های مخابرات عمومی مذکور در این قانون عبارتند از مجموعه وسائل
مخابراتی که برای استفاده عموم دائر بوده و یا بعداً دائر‌خواهد شد.
‌

تبصره 3 - شبکه‌های اختصاصی مخابرات عبارتند از مجموعه وسائل مخابراتی که برای
استفاده گروه‌ها یا موارد خاصی دائر بوده و یا بعداً دائر‌گردد.
‌