رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

پرونده كلاسه : 72/260/30

راي شعبه 30 ديوان عالي كشور
(( با توجه به بروز اختلافاتي در خصوص حيثيت زوجه ازبدو زندگي و اصرار زوج بر صحت ادعاي خود كه مالا" دوام زندگي را براي زوجه مشكل واز موارد عسر و حرج براي ادامه زندگي است نتيجتا" حكم تجديد نظرخواسته با توجه به اظهارات زوجه و موارد مذكوردر لايحه اعتراضيه مخدوش و نقض مي گردد و براي رسيدگي مجدد به شعبه همعرض ارجاع مي شود0 (72/260/30)

مرجع : كتاب علل نقض آراءمحاكم درموضوعات احوال شخصيه ومدني درديوان عالي كشور
تاليف : يداله بازگير،ازانتشارات ققنوس ،چاپ اول ، 1376
* سابقه *

در اين پرونده زوجه به طرفيت زوج به خواسته طلاق دادخواستي تقديم دادگاه نموده است 0زوجه اعلام نموده است كه (( شوهرم به من تهمت زده كه باكره نيستم كه در دادسرا به همين جرم محكوم به شلاق شده است 0 چون تامين جاني ندارم ، شوهرم افغاني است ، تقاضاي طلاق دارم 0)) در جلسه دادرسي زوجه خواستخ خود را تكرار كرده و گفته است كه (( شب اول مرا متهم كرد كه باكره نيستم مادرم آمد گفت همه دخترها يك طور نيستند ولي مادرم را از اتاق بيرون زد ك ه مادرم گريه كنان جلو ميهمانان رفت 0 همان شب اول همه فهميدند كه شوهرم مرا متهم كرده ، در صورتي كه شب بعد كه توانست بامن همبستر شود از من خون آمد، ولي ديگر حرف ما را قبول نكردند و گفتند ساختگي است ، شكايت كردم محكوم به شلاق شد0))
زوج اظهار داشت (( پنج روز بيشتر زندگي نكرديم 0 باكره نبود دفت شوهر خاله ام 000 رفت منزل خودش برنگشته 0 هر كه را فرستادم دنبالش بيايد زندگي كند نيامد0 حالا مي خواهم زندگي كنم 0))
سرانجام دادگاه با توجه به اين كه پنج روززندگي مشترك داشته اند عسر وحرج زوجه محرز ندانسته حكم به رد دعوي زوجه صادرنموده است 0 زوجه اعتراض نموده كه (( شوهرم افاني است 0 قصد دارد مرااز بين ببرد0 خودش گفته كاري به سرت بياورم 000 مي خواهد مرا ببرد آن وقت بهر كاري كه دلش خواست انجام دهد 0 با وصف فوق وازبين رفتن آبرويم كه حتي در دادگاه نيز اتهام عدم بكارت زده است 000))


48