رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

پرونده كلاسه : 71/351/7

راي شعبه 7  ديوان عالي كشور
وكيل خواهان مي گويد: ((خوانده در تاريخ 000 به عقد دائم موكل درآمده تحت عنوان اينكه باكره است 0 در شب زفاف معلوم مي شود كه زن فاقد وصف صفت بكارت بوده است 0 موكل جهت حفظ آبروي خود و خوانده آرامش را حفظ مي كند0 اخيرا" معلوم مي شود كه خوانده داراي دختربچه اي مي باشد كه نام او را000 گذاشته كه به اداره ثبت احوال مراجعه و اقدام به ثبت واقعه كرده است و اين طفل را نسبت به موكل قلمداد نموده است 0 تاريخ ولادت 000 با اينكه الحاق طفل با شوهر منوط است كه تاريخ ولادت كمتر از شش ماه تا زمان زفاف نباشد زيرا كه اقل حمل شش ماه است و حال اينكه فاصله بين زمان عقد تا زمان تولد و مراجعه جهت اخذ شناسنامه بيشتر از دو ماه نبوده است 0))
آزمايش پزشك قانوني اظهار داشته است كه عدم رابطه بين 000 و موكل مشاهده نشده است 0دادگاه مبني بر رد دعوي خواهان و اضافه كردن نفقه ايشان از000ريال صادر و اعلام مي دارد0
نظر شعبه ديوان :
((000 مضافا" راي در مورد نفي نسب هم صحيحا" صادر نشده ،زيرا كه با توجه به اقرار صريح خواهان در جواب دادگاه ((من و خوانده صيغه شرعي نبوديم و همين طور باهم بوديم )) و مثال اين اقرار بنابراين بر فرض ]بچه [ از صلب خواهان باشد، ظاهرا" انعقاد نطفه به نحو شرعي نيست و بر دادگاه لازم بود در راي خود به تفصيل بين مساله نشو حرمت و مساله نفقه ،ارث ]تفاوت [ قائل شود0پرونده براي رفع نقص به همان شعبه ارجاع مي شود0)) (71/351/7)

مرجع : كتاب علل نقض آراءمحاكم درموضوعات احوال شخصيه ومدني درديوان عالي كشور
تاليف : يداله بازگير،ازانتشارات ققنوس ،چاپ اول ، 1376

50