رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

پرونده كلاسه : 72/393/22

راي شعبه 22 ديوان عالي كشور
(( اولا" حسب ادعاي زوجه كه غيرمدخوله مي باشدواستحقاق مطالبه مهريه را داشته دادگاه مي بايست در اين زمينه از زوج نيز اخذ توضيح مي نمود و چنانچه با انجام رسيدگيهاي لازم صحت ادعاي زوجه مدلل مي شد حكم به پرداخت مهريه كه مورد مطالبه وي ظاهرا" ميباشد صادر و در مورد نفقه نيز اتخاد تصميم شايسته طبق موازين شرعي و قانوني مي نمود ثانيا": چنانچه به نظر دادگاه از استدلال به عدم اقامه دليل از ناحيه اين زوجه اين بوده باشد كه دليلي بر عدم پرداخت نفقه گذشته اش به وسيله زوج اقامه ننموده لازم به توضيح نيست كه اين زوج است كه بايستي دليل پرداخت نفقه و ابراءذمه خود نسبت به نفقه زوجه اقامه نمايد به زوجه و تنها تحليف زوجه كافي جهت احراز بقاي اشتغال دمه به نفقه زوجه است و چنانچه منظور دادگاه اين معني بوده باشد كه از ناحيه زوجه هنوز تمكين محقق نشده تا نفقه گذشته اش بر ذمه زوج تعلق گرفته باشد اين نيز مورد بررسي دادگاه قرار نگرفته است و چون در هر حال از زماني زوجه اعلام تمكين مي نمايد اين معني محرز مي شود مستحق نفقه مي شودو به طور كلي حق مطالبه مهر حال و نفقه طبق ماد1085 قانون مدني را دارد و  دادگاه مي بايست از جهت تشخيص موضوع كاملا" روشن مي نمود كه آيا دخول و يا عروسي صورتت گرفته يا خير؟ و ادعاي زوجه بشرح دادخواست تقديمي واجد صحت است يا نه كه به اين مراتب توجهي نشده است لذا دادنامه صادره نقض 000)) مي گردد0 (72/393/22)

مرجع : كتاب علل نقض آراءمحاكم درموضوعات احوال شخصيه ومدني درديوان عالي كشور
تاليف : يداله بازگير،ازانتشارات ققنوس ،چاپ اول ، 1376

49