رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

پرونده كلاسه : 70/277/7

راي شعبه 7  ديوان عالي كشور
پرونده حاكي است كه پدري به خواسته الزام استردادفرزند مشترك و مدارك تحصيلي و شناسنامه وي دادخواستي تقديم دادگاه نموده است 0 خوانده اظهار داشته به لحاظ وجود اختلافات با خواهان عملا" از يكديگر جدا زندگي مي كنند، ولي رابطه زوجيت آنان محفوظ مي باشد0 خواهان ازدواج مجدد كرده و از آن ازدواج فرزند يا فرزندان ديگر دارد0 فرزند دختر مورد تقاضاي استرداد خواهان در نزد وي به سر برده و مي برد و استرداد وي به خواهان همراه با آثار و نتايج نامطلوب براي فرزند مزبور خواهد بود0 دادگاه با اعلام ختم دادرسي چنين راي داده است :
(( با توجه به محتويات پرونده و اظهارات طرفين در اين رابطه هر چند كه به استناد ماده 1169 قانون مدني حضانت طفل با خواهان است ، ولي نظر به اينكه اظهارات خوانده و محتويات پرونده و سوالاتي كه دادگاه ازفرزند محض مزيد اطلاع به عمل آورده است و نظر به موقعيت و وضع فعلي خواهان و انس و الفت  رابطه روحي موجود بين آن فرزند دختر و خواهان و وابستگي عاطفي موجود و اينكه به نظر دادگاه فراق ازمادر تواما" مشقت زايدي براي خوانده مي باشد ونظر به ذيل ماده 1175قانون مدني و نظريات شوراي محترم نگهبان و شوراي عالي محترم قضايي وقت كه ممنوعيت دادگاه از رسيدگي به دعوي عسر و حرج ناشي از گرفتن فرزند از مادر را در مواردي كه حضانت با پدر مي باشد لغو و دادگاه را مخير نموده اند كه در اين گونه موارد رسيدگي و با احراز عسر و حرج حكم مقتضي را صادر نمايد و نظر به اينكه درمانحن فيه اظهارات خوانده مبين عسر و حرج وي در اين رابطه بوده و مراتب براي دادگاه احراز شده است لذا حكم به رد دعوي خواهان صادر مي شود0))
نظر شعبه ديوان در نقض راي دادگاه :
(( درباره تجديدنظرخواهي آقاي 000از دادنامه شماره 26795/9 صادره از شعبه 7 دادگاه مدني خاص 000 نظر به اينكه حكم بدون دليل صادر شده و در واقع راي صادره بر مبناي عاطفه مي باشد نه تعقل ، راي صادره نقض و پرونده به شعبه همعرض ارجاع مي شود0(70/277/7)

مرجع : كتاب علل نقض آراءمحاكم درموضوعات احوال شخصيه ومدني درديوان عالي كشور
تاليف : يداله بازگير،ازانتشارات ققنوس ،چاپ اول ، 1376

49