رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

نظريه مشورتي اداره حقوقي قوه قضائيه

شماره نظريه : 7796/7 - 14/1/76
كلاسه پرونده : 1586/10/16/76

نداشتن گواهينامه رانندگي و بيمه شخص ثالث

سئوال : شركت بيمه ايران از مقررات بند4 ماده 4 قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسائل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث  مصوب 1247 مجلس سنا برداشتي دارد از اين قرار كه :
وقتي وسيله نقليه يي كه داراي بيمه مي باشد با وسيله نقليه ديگري تصادف كند كه راننده وسيله مزبور فاقد گواهينامه باشد هر چند مقصر حادثه رانندگي باشد كه داراي گواهينامه بوده و بيمه نامه هم دارد به اين دليل كه وسيله نقليه يي كه راننده آن غير مقصر است پروانه رانندگي ندارد ، از پرداخت خسارت به زيان ديده استنكاف مي نمايد و به استناد ماده فوق اعلام مي نمايد كه مورد از تعهدات شركت بيمه خارج است ، مستدعي است نظريه مشورتي خود را درخصوص بند 4 ماده 4 قانون مارالذكر اعلام فرمايند؟

نظريه مشورتي اداره حقوقي بشرح زير است :
جواب : قانونگذار با وضع شق 4 ماده 4 قانون بيمه شخص ثالث اراده كرده است كه چتر حمايت بيمه را از روي سركساني كه وسائط نقليه را من غيرحق متصرف مي شود يا بدون گواهينامه مبادرت به رانندگي مي كنند بردارد0
بر اين اساس و با توجه به نحوه تنظيم شق مذكوركه از خسارت وارده به متصرفين غيرقانوني وسايل نقليه يا به رانندگان فاقد گواهينامه سخن مي گويد، مراد راننده طرف مقابل است كه با وسيله نقليه بيمه شده تصادف مي كند0 زيرا همان گونه كه از عنوان قانون هم پيدا است بيمه گر خسارت وارده به شخص ثالث را جبران مي كند.
پس عبارت خسارات وارده در متن شق 4 ماده 4 معطوف به ثالث تواند بود لاغير.

مرجع :
مجله حقوقي دادگستري ، شماره 22 ، بهار سال 1377
126