رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

مرجع رسيدگي : شعبه چهارم دادگاه بخش تهران

راي دادگاه
در خصوص مطالبه نفقه فرزند خواهان از11/3/1334الي 31/4/1335: نظر به اينكه ، به موجب دادنامه قطعي شماره 8319/4/1336شعبه 6 دادگاه بخش تهران ، خواهان در اين خصوص محكوم به بي حقي شده است ، و طبق شق 4 ماده 198 قانون آئين دادرسي رسيدگي مجدد به اين دعوي مختومه امكان ندارد لذا به استناد ماده 203 همان قانون قرار رد دعوي اصدر و اعلام مي شود0
و در خصوص مطالبه نفقه از31/4/1335 الي 2/9/1336 :
نظر به اينكه ، مطابق ماده 1169 قانون مدني ، حضانت طفل خواهان حداكثر تا پايان مدت هفت سالگي (11/3/1334 ) با وي خواهد بود و مطالبه حق نفقه نسبت به زماني كه حضانت قانونا" با خوانده بوده در صورتي امكان دارد كه وجود قرارداد خاص و يا امتناع پدر با شرايط مقرر در ماده 1172 اين حق را براي مادر ايجاد كرده باشد و نظر به ايكه ، نه تنها امتناع خوانده از نگاهداري طفلل خودمحرز نيست و هيچ حكمي نيز حضانت را بر عهده مادر قرار نداده است ،بلكه بنا به حكايت پرونده هاي مورد استناد، خوانده در تاريخ 1/4/1335 الي 15/9/1335 به وسيله اظهارنامه و در تاريخ 27/9/1335 ضمن شكايت به دادستان وسرانجام در تاريخ 1/10/1335 با اقامه دعوي در شعبه 20 دادگاه شهرستان استرداد طفل خود را تقاضا كرده ودراثر امتناع خواهان قضيه منجر به صدور اجرائيه مورخه 8/6/1337 در اين خصوص شده است و خواهان در مطالبه نفقه طفل خود بشرح دادخواست تقديمي محكوم به بي حقي مي شود0
راي حضوري و پژوهش پذير است 0
رئيس شعبه 4دادگاه بخش تهران  دكترناصركاتوزيان

مرجع :
كتاب عدالت قضائي ،گزيده آراء،تاليف دكتركاتوزيان ،انتشارات
دادگستر،چاپ اول ،بهارسال 1378

137