قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع

ماده ۱۵ – سازمان جنگلبانی موظف است عوارض زیر را از متقاضیان بهره‌برداری از درختان جنگلی که در جنگل ها یا مراتع مشجر یا بیشه‌های‌طبیعی یا اراضی جنگلی یا توده‌های جنگلی یا باغات و اراضی زراعتی واقع در مناطق جنگلی بطور طبیعی روئیده‌اند برای هر متر مکعب درخت‌دریافت دارد.



۱ – برای درختان رده ۱ بند ۱۷ ماده ۱ سیصد ریال



۲ – برای درختان رده ۲ بند ۱۷ ماده ۱ دویست و پنجاه ریال



۳ – برای درختان رده ۳ بند ۱۷ ماده ۱ یکصد و پنجاه ریال



۴ – برای چوب هیزمی سی و پنج ریال 



تبصره ۱ – ملاک محاسبه حجم از لحاظ وصول عوارض و بهره مالکانه حجم تنه و شاخه‌هائی است که قطر آنها از بیست سانتیمتر ببالا بوده و‌قابلیت تبدیل بانواع چوب داشته باشد.



شاخه و تنه‌هائیکه قطر آنها از بیست سانتی متر کمتر بوده و همچنین تنه و شاخه‌های کج و معوج و معیوب که‌قابل تبدیل بچوب صنعتی نباشد هیزمی محسوب می‌شود.



تبصره ۲ – در صورتیکه از تنه و شاخه‌های کمتر از بیست سانتی متر قطر انواع چوب تهیه شود نصف عوارض مندرج در رده مربوط دریافت خواهد‌شد.



تبصره ۳ – بهره‌برداری از درختانیکه باستناد طرح در جنگلهای مربوطه کاشته شده و یا می‌شود طبق مفاد این ماده و تبصره فوق مشمول‌پرداخت و عوارض و بهره مالکانه خواهد بود.



تبصره ۴ – پروانه‌های صادر قبل از تاریخ ۱۳۴۲/۶/۲۷ از لحاظ وصول عوارض مشمول این ماده نبوده و عوارض آنها برابر قوانین قبلی وصول‌میشود.



تبصره ۵ – صدور هیزم و زغال چوب از کشور ممنوع است در صورت تخلف عین جنس بنفع سازمان جنگلبانی ضبط و جریمه‌ای معادل یک‌برابر بهای آن از مرتکب وصول خواهد شد.



‌تبصره ۶ – دولت میتواند برای حمایت از صنایع چوب و یا تشویق صادرات عوارض موضوع این ماده را به پیشنهاد وزارت منابع طبیعی برای مدت ‌معین تقلیل دهد.