قانون پولی و بانکی کشور

‌ماده 14 - بانک مرکزی ایران در حسن اجرای نظام پولی کشور می‌تواند به شرح زیر در
امور پولی و بانکی دخالت و نظارت کند.

1 - تعیین نرخ رسمی تنزیل مجدد و بهره وامها که ممکن است بر حسب نوع وام و اوراق و
اسناد نرخهای مختلف تعیین شود.

2 - تعیین نسبت دارایی‌های آنی بانک‌ها به کلیه دارایی‌ها یا به انواع بدهی‌های
آنها بر حسب نوع فعالیت بانک‌ها یا سایر ضوابط به تشخیص بانک‌مرکزی ایران.

3 - تعیین نسبت و نرخ بهره سپرده قانونی بانکها نزد بانک مرکزی ایران که ممکن است
بر حسب ترکیب و نوع فعالیت بانکها نسبت‌های متفاوتی‌برای آن تعیین گردد ولی در هر
حال این نسبت از 10 درصد کمتر و از 30 درصد بیشتر نخواهد بود.

4 - تعیین میزان حداقل و حداکثر بهره و کارمزد دریافتی و پرداختی بانک‌ها.

5 - تعیین نسبت مجموع سرمایه پرداخت شده و اندوخته بانکها به انواع داراییها.

6 - تعیین حداکثر نسبی تعهدات ناشی از افتتاح اعتبار اسنادی - ظهرنویسی یا
ضمانت‌نامه‌های صادر از طرف بانک‌ها و نوع و میزان وثیقه این‌قبیل تعهدات.

7 - تعیین شرایط معاملات اقساطی که اعتبار آن از طرف بانک‌ها تأمین می‌شود.

8 - تعیین مقررات افتتاح حساب جاری و پس‌انداز و سایر حسابها.

9 - تعیین نوع و میزان جوائز و هر گونه امتیاز دیگری که برای جلب سپرده‌های جاری
یا پس‌انداز از طرف بانک‌ها عرضه می‌گردد و تعیین ضوابط‌برای تبلیغات بانکها در
این مورد.

10 - رسیدگی به عملیات و حساب‌ها و اسناد و مدارک بانک‌ها و اخذ هر گونه اطلاعات و
آمار از بانکها با توجه به لزوم حفظ اسرار حرفه‌ای.

11 - محدود کردن بانک‌ها به انجام یک یا چند نوع از فعالیت‌های مربوط به طور موقت
یا دائم.

12 - تعیین نحوه مصرف وجوه سپرده‌های پس‌انداز و سپرده‌های مشابه نزد بانک‌ها.

13 - تعیین حداکثر مجموع وام‌ها و اعتبارات بانکها به طور کلی یا در هر یک از
رشته‌های مختلف.

14 - تعیین شرایط کلی اخذ وام بانک‌ها از اشخاص و صدور گواهی سپرده.

15 - تعیین مقررات مشروح در بندهای 1 تا 14 بالا برای مؤسسات اعتباری غیر بانکی.
‌تبصره - استفاده از اختیارات موضوع این ماده باید قبلاً به تصویب شورای پول و
اعتبار برسد.