قانون معاهده بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین در زمینه معاضدت حقوقی دوجانبه در موضوعات کیفری

ماده۱۰ـ امتناع از تأمین دلیل



۱ـ شخصی که به موجب این معاهده از او درخواست تأمین دلیل گردیده است، می­تواند از تأمین دلیل خودداری نماید مشروط بر اینکه قوانین طرف درخواست‌شونده در شرایط مشابه در جریان رسیدگی‌هایی که در طرف درخواست‌شونده اقامه شده است به وی اجازه عدم تأمین دلیل را داده باشد. 



۲ـ چنانچه شخصی که به موجب این معاهده ملزم به تأمین دلیل گردیده، ادعا کند که طبق قوانین طرف درخواست‌کننده از حق یا امتیاز استنکاف از تأمین دلیل برخوردار است، طرف درخواست‌شونده باید طرف درخواست‌کننده را از نظر شخص مزبور مطلع کرده و از طرف درخواست‌کننده درخواست نماید مدرک وجود یا عدم وجود حق یا امتیاز را ارائه نماید. گواهی ارائه‌شده از سوی طرف درخواست‌کننده باید به عنوان دلیل کافی وجود حق یا امتیاز مزبور تلقی شود مگر آنکه دلیلی آشکار بر خلاف آن وجود داشته باشد.