رای وحدت رويه ديوان عالی كشور

به تاريخ : 13/11/1362
پرونده :  62/468 و62/571
شماره دادنامه :  798 و719
مرجع رسيدگي : شعبه 73دادگاه عمومي صلح تهران
خواهانهاي پرونده 61/1468:1رضا2 اسماعيل باوكالت آقاي محمدرضا
خوانده پرونده 62/468: آقاي اكبر
خواسته 62/468 :خلع يد
خواهان پرونده كلاسه 62/571:آقاي اكبرباوكالت ايرج
خواندگان پرونده كلاسه 61/571 :1 رضا2 اسماعيل
خواسته :دادخواست تقابل نسبت به پرونده كلاسه 62/468

راي دادگاه
اولا"درخصوص دادخواست آقاي ايرج به وكالت ازطرف آقاي اكبربه كلاسه 62/571 نظربه اين كه وكيل نامبرده درجلسه اول دادرسي اظهارنموده است كه منظوروي ازتقديم دادخواست مزبوردفاع ازموكل درقبال دعوي موضوع پرونده كلاسه 62/468 بوده است و خواسته به خصوص در دادخواست مزبور مورد نظراونمي باشد وبه اين لحاظ دادخواست تقديمي رامسترد مي دارد،لذامستندا"به مواد123 و151 قانون آيين دادرسي مدني قرار ابطال دادخواست فوق الذكرراصادرواعلام مي دارد.ثانيا"درخصوص دعوي آقايان رضاواسماعيل باوكالت آقاي محمدرضاعليه آقاي اكبر دائربه خلع يد غاصبانه ازيكباب زيرپله وراه پله ويكباب اطاق فوقاني گاراژ پلاك 13050/4688 مقوم به مبلغ دويست هزارريال ومطالبه مبلغ يكصد وهشتادهزاراجرتالمثل آنهاازمهرماه 1361 تاپايان شهريورماه 1362نظر به اين كه مندرجات فتوكپي مصدق سند عادي مورخ 23/5/53 منتسب به خواهانها كه مورد استناد خوانده قرارگرفته واز هرگونه انكار يا تكذيبي مصون مانده است دلالت برواگذاري يكباب گاراژبه انضمام محلهاي مورداختلاف وتحويل آن به خوانده به عنوان اجاره وسند رسمي شماره 35269 7/9/1353 كه درآن ازمورداجاره به نحومطلق به عنوان يكباب گاراژ نامبرده شده دلالتي برفسخ قرارداداجاره مزبور نسبت به محل متنازع فيه ويااقامه آن دراين خصوص ازجانب متعاملين ندارد ونظر به اين كه هيچيك ازگواهان اقامه شده ازطرف خواهانهادرجلسه اجراي قرارتحقيق محلي ،تصرفات خواهانهارادرمحل مورداختلاف پس از تنظيم اجاره نامه مورخ 23/5/1353 وتوافق نظرطرفين رادرتخليه محل مزبور وتحويل آن به خواهانهاگواهي نداده اندومواردي شهادت آنان افاده قطع ويقين درصحت ادعاي خواهانهادايربه سابقه تصرفاتشان درمحل مزبورپس ازواگذاري آن به خوانده نمي مايد،بلكه دو نفرازآنان به اسامي آقايان سلمان ويداله ادامه تصرفات خوانده رادر محل مورد بحث شهادت داده اندونظربه اين كه چهارنفرگواهان معرفي شده ازجانب خوانده مفادا"ومتحدا"شهادت داده اندكه محل متنازع فيه ازبدو مدت اجاره ضميمه گاراژ درتصرف خوانده و مجموع اظهارات آنان حاكي از استمرارتصرفات استيجاري خوانده درمحل مورداختلاف مي باشد و نظربه اين كه صورتجلسه معاينه محل دلالتي برغاصبانه بودن تصرفات خوانده نداردومندرجات صورتجلسه تامين دليل مورداستنادخواهانهانيزتنهايي جهت اثبات دعوي مطروحه كافي به نظرنمي رسد،زيراطبق ماده 322 قانون آيين دادرسي مدني تامين دلايل براي حفظ آن است و به هيچوجه دلالت نمي كنددلايلي كه تامين شده معتبر و دردادرسي مدرك ادعاي صاحب آن خواهدبودونظربه اين كه علاوه برمراتب مزبورمستحدثات موردبحث ،عرفا" ازملحقات گاراژفوق الذكرمحسوب مي گرددوبه اين لحاظ قيد گاراژ به عنوان محل مورداجاره دراجاره نامه رسمي ،موخربودن ذكرنيم بابي و اطاق فوقاني مذكوردرسندسابق دليل تجديدنظرطرفين درخصوص محدوده مورداجاره وقطع رابطه استيجاري بين طرفين نسبت به نيم بابي و اطاق فوقاني نمي تواندتلقي گردد و بالعكس اثبات انصراف طرفين از تصرفات استيجاري خوانده درمحل متنازع ،مستلزم اقامه دليل مي باشد وهيچ يك ازدلايل اقامه شده ازطرف خواهان مويدانصراف مزبورنمي باشد لذابااحرازتصرفات استيجاري خوانده درمحل مزبوردعوي خواهانها به شرح فوق الذكرغيرثابت است وحكم به بطلان آن صادر و اعلام مي شود.
رئيس شعبه 37 دادگاه عمومي (صلح )تهران  جباري زاده

مرجع : كتاب گزيده آراي دادگاههاي حقوقي ، مجموعه چهارم
گردآورنده : محمدرضاكاميار،ازانتشارات نشرحقوقدان ،چاپ اول ، 1377

89